W 10. odcinku podcastu DZIKIE LEKTURY Staszek Dutka opowiada o kilku twarzach Izraela i o tym, jak wygląda tu życie codzienne. A wszystko - przy okazji thrillera "Limassol" Yishai'a Sarida oraz zbioru opowiadań Edgara Kereta – „Siedem dobrych lat”

Jaką gębę przyprawiają Polakom Norwegowie? Podcast powstał na podstawie książki Ewy Sapieżyńskiej pt. "Nie jestem twoim Polakiem”.

W tym odcinku zaglądam do książki Katarzyny Tubylewicz pt. "Moraliści", która jest zbiorem tekstów opowiadających o tym, jak przebiegał proces przyjmowania imigrantów do jednego z najbardziej nowoczesnych i progresywnych państw Europy – tj. do Szwecji.

W tym odcinku zaglądam do dwóch książek – „Podróży Guliwera” Swifta i „Homo deus” Harariego.

Kim jest wróg ludu? Które postaci literackie najlepiej go odzwierciedlają? W tym odcinku zaglądam do dwóch znakomitych powieści Orwella - do Folwarku Zwierzęcego i Roku 1984.

W tym podcaście poświęconym postaci Oscara Wilde’a i jego powieści pt. „Portret Doriana Graya” pokazuję, w jaki sposób ten utwór wyniósł autora na szczyt, a następnie przyczynił się do jego upadku.

„Interesują mnie dwie rzeczy w życiu: jaranie i chapanie” – mówi Snoopiacz, główny bohater powieści Gabriela Krauze pt. „Tu byli, tak stali”. Fragmentów opisujących palenie chwasta, wypalanie bata, ogarnianie szuflady – tych fragmentów jest bez liku. W tym odcinku opowiadam o gangsterskim półświatku Londynu, o kulturze młodocianych gangsterów - a wszystko to przy okazji wyżej wymienionej powieści .

W poprzednim odcinku pokazałem, w jaki sposób niegdyś car wykorzystywał religię dla sprawowania swojej władzy i w jaki sposób komunizm – mimo że był z założenia antyreligijny - przebierał się w religijne szaty. W tym odcinku opisuję współczesny stan rzeczy. To, jak przez ostatnie lata władza w Rosji, z Putinem w roli głównej, starała się zblatować swoje rządy z religią prawosławną.

„Przez stulecia postać cara była silnie związana z religią prawosławną. Portret cara wisiał w cerkwiach – a więc stawał się ikoną i służył budowaniu kultu władcy. Religijni Rosjanie siłą rzeczy modlili się również do swojego władcy. Siła cara to nie tylko była siła jego armii, ale również siła o charakterze religijnym. Kult cara miał się zakończyć w 1917 r. Wtedy bolszewicy, którzy pod wodzą Lenina wywołali rewolucję, aresztowali swojego władcę, a następnie w jednej z piwnic wpakowali w niego pokaźną ilość kul. Prócz rewolwerów pracowały noże i bagnety” – fragment podcastu. W tym odcinku pokazuję, w jaki sposób w historii państwa rosyjskiego władza wykorzystywała religię dla swoich celów.. W dużej mierze opieram się na książce reportażowej Ryszarda Kapuścińskiego pt. Imperium.

Jest taki wiersz Czesława Miłosza pt. Campo di Fiori. Miłosz przypomina zdarzenie, które miało miejsce w kwietniu 1943. Przechodził akurat obok warszawskiego getta. Za jego murami trwało żydowskie powstanie. Getto płonęło. Żydowscy bojowicy bronili się ostatkiem sił. Ale na Miłoszu największe wrażenie zrobiła nie walka powstańców, ale… karuzela. W tym odcinku przypominam dwa ważne wiersze „Campo di fiori” Miłosza oraz „Prawa i obowiązki” Tadeusza Różewicza – teksty mówiące o postawach, jakie przyjmujemy wobec tych, którym przydarza się życiowy dramat. Te wiersze wydają się być wyjątkowo aktualne dzisiaj, gdy tuż za naszą granicą toczy się wojna.