Wybierz klasę
Przedszkole P
Podstawówka 1-3 4-6 7-8
Liceum 1-2 3-4
Pobierz całą listę
Wróć do wyników wyszukiwania
Frida Nillson „Piraci Oceanu Lodowego”
Tłumaczenie: Marta Wallin
Ilustracje: Alexander Jansson
Alternatywna Lista Lektur, Piraci Oceanu Lodowego
Ta historia jest o mojej wyprawie na Ocean Lodowy. Była połowa listopada. Skończyłam właśnie dziesięć lat, a w zatoce odpoczywały już wieloryby. Nad ich błyszczącymi grzbietami unosiły się chmury pary wodnej, a nad horyzontem od wielu dni rozpościerała się mgła - gęsta, biała i piękna.

O czym jest książka

Akcja rozpoczyna się w małej wiosce nad oceanem. Pawie nikt nie opuszcza wyspy ze strachu przed zimą na morzu i piratami dowodzonymi przez Białą Głowę. Kiedy zostaje porwana siedmioletnia Miki mieszkańcy przekonują się, że legendy o kapitanie polującym na dzieci i zmuszającym je do pracy w kopalni, mówią prawdę. Jednak nikt poza ojcem dziewczynek i jej starszą siostrą Siri nie ma odwagi przeciwstawić się złu, choć wszyscy wiedzą, że w mrocznych podziemiach kopalni życie dzieci szybko gaśnie.

Zniknięcie młodszej siostry jest dla dziesięcioletniej Siri tym boleśniejsze, że to ona wysłała Miki w poszukiwaniu śnieżnych jagód. Dziewczynka wyrusza na ratunek siostrze. Chcąc odnaleźć wyspę piratów, zaciąga się na Gwiazdę Polarną, ostatni statek opuszczający Niebieską Zatokę przed zimą. Czeka ją trudna i niebezpieczna podróż.

Warto wiedzieć

Stawiając czoła kolejnym etapom podróży, dziewczynka przeżywa niezwykłe przygody i poznaje różnych ludzi. Każdy z nich nieświadomie uczy ją czegoś o naturze człowieka i pomaga jej poznać siebie. Nie można być jedną osobą wewnątrz, w swoim sercu, a kimś innym na zewnątrz”. Jest to opowieść mówiąca o strachu i odwadze, o poczuciu winy i znaczeniu poświęcenia.

Rzeczywistość przedstawiona na kartkach książki jest okrutna, ale podobna do otaczającego nas świata, w którym a silniejsi decydują o losach słabszych, kierując się przy tym własną korzyścią.

„Wszyscy chcieli brać więcej, niż potrzebowali”, dociera do przerażonej Siri, kiedy wśród kramów jednego z portowych miast dostrzega przedmioty ze skóry morskich stworzeń, do których bardzo zbliżyła się podczas podroży.

„Pomyślałam, że świat […] jest jak stół. Na stole siedzą ludzie i liczą pieniądze. A pod stołem są nogi, które go podtrzymują. Tymi nogami są dzieci. Te, które zaprzęgamy do sań, tniemy nożami, którym zawiązujemy sznurki wokół szyi i które wysyłamy pod ziemię z koszem i kilofem”. Niektóre z dzieci, o których mowa, to nie ludzie, a małe wilki, syreny czy ptaki. Autorka przestrzega przed konsekwencjami złych czynów, subtelnie ukazuje ciągłość życia, przyczynę i skutek, sens podejmowania świadomych decyzji. Mówi o tym, że wszystko, co robimy, zostawia po sobie ślady, o tym, że determinacją i sprytem można pokonać wszelkie przeciwności. A przyjaźń i miłość okazują się najskuteczniejszym lekarstwem na wszystkie smutki i trudności.

Tematy do rozmowy

Gdybyś wybierał się/wybierała się na niebezpieczną wyprawę, co byś z sobą zabrał/zabrała?

Narysuj mapę oceanu lodowego. Stwórz własne wyspy i bohaterów.

Gdybyś musiał/musiała pokonać Białą Głowę, jakbyś to zrobił/zrobiła?

Dalsze inspiracje:
“Przyjaciel Północy”, “Niekończąca się historia”