Dlaczego warto przeczytać?

To pierwszy dramat Witolda Gombrowicza, który w satyrycznej i groteskowej formie pokazuje, że społeczeństwo może osaczać jednostkę i odbierać jej wolność.

„Tragikomiczną historię Iwony ująć można w paru słowach. Książę Filip, następca tronu, spotyka na spacerze dziewczę niepociągające, odpychające (…) Książę nie może jej znieść, zanadto go denerwuje, ale nie może znieść zarazem tego, że musi nienawidzić nieszczęśliwej Iwony. I wybucha w nim bunt przeciwko prawom natury, które młodzieńcom wskazuje kochać tylko powabne dziewczęta. „Nie poddam się, będę ją kochał”. ”

Testament rozmowy Gombrowicza z Dominique de Roux

O czym jest ta książka?

Sztuka rozgrywa się w fantastycznej krainie, na królewskim dworze. Tytułowa bohaterka, Iwona, przybywa na dwór razem ze swoimi ciotkami. Nieciekawa i brzydka dziewczyna staje się obiektem zainteresowania następcy tronu i jego narzeczoną. Choć jest pozbawiona zalet, to jednak służy mieszkańcom dworu za lustro, w którym oglądają własne niedoskonałości i niedostatki.

Warto wiedzieć

Sztuka została opublikowana w 1938 w miesięczniku „Skamander”, dopiero dwadzieścia lat później została wydana w formie książkowej. Pierwsze wystawienie sceniczne miało miejsce w 1957 roku na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie.

Tematy do rozmowy

1. W jaki sposób ludzie określają się wobec grupy / społeczeństwa?
2. Czym są wartości społeczne? Jak mają się do indywidualnych wartości?

Dalsze inspiracje:

Możesz sięgnąć po opowiadania Witolda Gombrowicza z tomu „Bakakaj”.